Eén van de blikvangers dit jaar wordt een monumentale toren ontworpen door kunstenaar Johan Opstaele, een installatie die gerealiseerd werd in coproductie met Leffingeleuren, De Gemeente Middelkerke en de Verbeke Foundation.

Doorheen de geschiedenis heeft kunst altijd een belangrijke plaats gehad op LL. Dit jaar knopen we opnieuw aan bij deze traditie.

Johan Opstaele is zowat de huiskunstenaar van het festival:

"Leffingeleuren en kunst gingen altijd hand in hand. Het begon in 1979 met een nagemaakte koeltoren als statement tegen de komst van een kerncentrale net over de grens in Gravelines, Frankrijk. Daarna waren er wat projecten die opgezet werden door de vrijwilligers van het festival. Ik was in 1982 de eerste 'buitenstaander' die een werk mocht leveren." Dat werd een kleurenmodule van 1250 stapelbakken in blauw en rood. De ontmoeting tussen water en vuur.

Later volgden o.a. 'De Stilte'.
"In 2002 liet ik een betonnen omhulsel neerpoten op veertig meter van het podium. Die omhulde een kamer met daarin nog een kamer. Daar paste één persoon in die gedurende een minuut absolute stilte kon ervaren."
 

Samen met LL-oprichter en medekunstenaar Jan Vaneessen werden ook twee kortfilms gemaakt en vertoond in een cinema in een container.

Het was Jan Vaneessen die Johan Opstaele overtuigde om ‘Black and White’ op Leffingeleuren te zetten. "Hij snapte erg goed wat ik er allemaal mee wil uitdrukken".

"Er zit een immense gelaagdheid in. Het gaat over de ultieme tegenstelling van zwart en wit, over hoe ze naast elkaar bestaan in het werk maar samen toch iets construeren. Ze kunnen niet zonder elkaar maar ze lopen nooit over in elkaar. Er is een dualiteit, een polarisatie. Tegenwoordig is dat een lelijk woord, polarisatie. Alles moet politiek correct zijn, polariseren mag niet. Maar ik vind net dat het leven vol polarisering zit. We moeten dat aanvaarden en omarmen en daar ook het positieve van in zien.”

"De cirkel is rond nu. Ik ben hier ooit begonnen met een constructie in stapelbakken waar dualiteit een rol speelde en ik kom nu terug met eenzelfde iets." Johan Opstaele draagt het werk op aan zijn vader en zijn vriend Jan Vaneessen. Beiden overleden eerder dit jaar maar beiden hebben hem als kunstenaar en mens gevormd en bijgestaan.

Nadien zal het kunstwerk permanent verhuizen naar de Verbeke Foundation in Kemzeke.